Już dziś nakładem Anteny Krzyku ukazuje się płyta "Czarny war" zespołu Pochwalone. Album dostępny jest w odsłuchu na stronie: http://pochwalone.bandcamp.com/
Pochwalone to projekt kobiecy. Ludowy a współczesny. Dzisiejszy jak sprzed wieków. O tym, co kobiet dotyczy i co je dotyka. Wspólnota doświadczeń, bunt przez pokolenia, moce, niemoce, darcie pierza, kluby i igraszki. Nowe sensy na przecięciach. Baby, feministki, matki i singielki, podlotki i wiedźmy, dzieweczka z laseczka, ochrypła kukułeczka – one z XIX-wiecznej wsi, one z ursynowskiego bloku – razem! Niech będą pochwalone!
Gramy lirycznie i romantycznie. Czasami czadowo i transowo. To jest różnorodnie. Niepokorne słowa i emocje pulsują pod chropowatą warstwą muzyczną: wypadkową brzemienia sekcji basowo-perkusyjnej i niecodziennych instrumentów strunowych.
Sięgamy po wiersze współczesnych poetek, zestawiamy je z tekstami pieśni śpiewanych przez nasze prababki. Ścierając z nieznanych, dawnych tekstów warstwę kurzu, pokazujemy ukryte w nich treści. Na tradycyjne schematy myślenia, plasujące kobiety na podległej, wtórnej wobec mężczyzn pozycji, odpowiadamy tradycyjnymi tekstami, ukazującymi kobiety poszukujące swej podmiotowości, zaklinające rzeczywistość, niegodzące się na narzucone im role. Przywołujemy też szeroko znane teksty popularne, rozmontowujemy je, by złożyć na nowo, poszukać ukrytych w nich znaczeń. Odczarowujemy język, przywracamy go kobietom, raz przewrotnie wpisując się w dominujące sposoby mówienia o kobiecości i demistyfikując ich treści, raz w wyraźny sposób z nimi dyskutując. Przywołujemy zarówno głosy indywidualne, jak i głosy społeczne, tworząc jednostkowy i zbiorowy portret mnie-kobiety oraz nas-kobiet. Odkrywamy sferę codzienności, potencjalności, potrzeby zmiany, problemów, wyzwań i marzeń. Spotkanie między wierszami dawnych wiejskich kobiet, współczesnych poetek, aż w końcu nas – twórczyń i twórców projektu – wskazuje na uniwersalność pewnych tematów, powracalność i aktualność stawianych pytań.
Każda historia ma jednak swój początek, środek i koniec. Nasza też. Płytę „Czarny war” można potraktować jak opowieść inicjacyjną, jak historię o tym skąd, naszym zdaniem, biorą się kobiece mądrość i siła. O tym, gdzie spodziewamy się je znaleźć. Bohaterką tej płyty jest kobieta, siłą rzeczy, podobna do nas. Ale na początku są czarownice. Jak u Szekspira albo w bajkach, gdzie rozczochrane monstra mają wpływ na los wszystkich, tylko nie na swój własny. My dajemy im głos, nie każemy im być tylko atrakcją narracji. Z uwagą przyglądamy się składnikom, które ciskają do gara. Mikstura, którą warzą, złożona jest ze słów - zaklęć i zdowaśmaryj – oraz z dźwięków. Po wypiciu tego eliksiru może stać się tak, że nic nie będzie już takie samo. Na naszą bohaterkę na tej inicjacyjnej ścieżce czekają przeróżne wyzwania. Będzie musiała zmierzyć się ze zbitkami słów, które - nie wiedzieć jak i kiedy - wtrącają ją w role, których wcale nie chce. To trudne zadanie – wsłuchać się w niechciany sens starych pieśni i nadać im nowy, własny. Kolejnym wielkim wyzwaniem jest przyjrzenie się sobie, spojrzenie na to, co w niej samej jest autodestrukcyjne, ciemne, co od środka ją niszczy. Na tym etapie podróży czas na to, by pogodziła się z tym, kim jest: z każdą zmarszczką, każdą niechcianą myślą i uczuciem, każdą niewygodą, którą budzi w niej świat. Od tego momentu – głęboko w to wierzymy – znów może się cieszyć. Odzyskiwać zapomniane słowa, które mówią o niej i o jej ciele. Bawić się, tańczyć. Nie bać się ani samotności ani miłości. Wchodzić do każdego lasu bez lęku, z wiarą, że sama będzie umiała się obronić. (Pochwalone)
Projekt tworzą:
Maria Magdalena – głosy; Jolanta Kosa Kossakowska – skrzypy, głos; Ania Mamińska – fidel, suka, głos; Małgorzata Tekla Tekiel – bas; Dominika Korzeniecka – bębny, hałasy; Basia Klicka – sens, żaba, chórki; Ewa Chomicka – sens, dyndały na sznureczkach, chórki; Ula "fasSka" Iwińska – obrazy, pieniek deszczowy, chórki; Men Dżajna – struny.
http://pochwalone.bandcamp.com/
http://pochwalone.pl/